16 września w Ślesinie odbyło się spotkanie poświęcone wyniesionym 12 września na ołtarze bł. kard. Stefanowi Wyszyńskiemu oraz bł. Matce Elżbiecie Róży Czackiej.
Wykład dotyczący życia i nauczania nowych błogosławionych wygłosił Przewodnicy Zarządu Oddziału Okręgowego w Toruniu Piotr Hoffmann, w obecności Przewodniczącej Zarządu Oddziału w Ślesinie kol. Małgorzaty Dybalskiej oraz zaproszonych gości. Spotkanie było także okazją do wręczenia wyróżnień i upominków osobom z najdłuższym stażem w ślesińskim środowisku Katolickim Stowarzyszeniu „Civitas Christiana”.
Kard. Stefan Wyszyński
Kard. Stefan Wyszyński urodził się w 3 sierpnia 1901 r. w miejscowości Zuzela nad Bugiem. Święcenia kapłańskie przyjął w 1924 roku we Włocławku. Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Społecznych uzyskał stopień doktora. Sakrę biskupią przyjął na Jasnej Górze z rąk prymasa Polski kard. Augusta Hlonda 12 maja 1946 r. Wówczas za swoje biskupie zawołanie przyjął słowa „Soli Deo honor et gloria”, czyli „Samemu Bogu cześć i chwała”. Po kard. Hlonda 22 października 1948 r. bp Wyszyński został mianowany arcybiskupem Gniezna i Warszawy oraz prymasem Polski.
Przeprowadził Kościół w naszym kraju przez trudne lata komunizmu. Władze PRL aresztowały go 25 września 1953 r. i internowały. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola i w Komańczy w Bieszczadach, gdzie napisał tekst odnowionych Ślubów Narodu. 26 października 1956 r. wrócił z internowania do Warszawy.
W latach 1957-65 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski. Kard. Wyszyński brał także udział w obradach Soboru Watykańskiego II. Na jego prośbę, 21 listopada 1964 r. papież ogłosił Maryję Matką Kościoła. Prymas Tysiąclecia brał także udział w kilku konklawe. Podczas ostatniego, w październiku 1978 roku, uczestniczył w wyborze św. Jana Pawła II.
Zmarł 28 maja 1981 r. Uroczystości pogrzebowe, którym przewodniczył sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Agostino Casaroli, odbyły się 31 maja. Trumna z ciałem prymasa została umieszczona na kamiennym sarkofagu w podziemiach archikatedry warszawskiej. W 1986 r. sarkofag prymasa został przeniesiony z krypty arcybiskupów w podziemiach do poświęconej mu kaplicy w lewej nawie świątyni.
Matka Elżbieta Róża Czacka
Róża Maria Czacka (imię zakonne Elżbieta) urodziła się 22 października 1876 r. w Białej Cerkwi na Ukrainie. Od dzieciństwa zagrożona była ślepotą. Po wielu nieudanych próbach ratowania wzroku utraciła go ostatecznie w wieku 22 lat.
Przez 10 lat, podczas których samodzielnie podejmowała studia tyflologiczne, poszukiwała pomysłów i wzorów, które mogłaby wykorzystać dla polskich niewidomych. Rozpoczęła działalność opiekuńczo-edukacyjną w Warszawie w 1908 r. Z czasem działalność ta zyskała ramy organizacyjne w postaci założonego w 1911 roku Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi, które działa do dziś. Staraniem tej instytucji było powstanie ochronki, szkoły powszechnej, warsztatów, bibliotek brajlowskich oraz pomocą rodziny dorosłych niewidomych.
Róża Czacka przyjęła habit III Zakonu św. Franciszka i 15 VIII 1917 r. złożyła swoje śluby wieczyste, przyjmując imię s. Elżbiety. W listopadzie 1918 roku uzyskała zgodę władz kościelnych i przyjęła pierwsze kandydatki do nowego zgromadzenia, które od dnia 1 grudnia 1918 roku nosi nazwę Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża. Wielokrotnie radą i poparciem służył w jej pionierskiej pracy nuncjusz apostolski Achilles Ratti, późniejszy papież Pius XI.
Będąc niewidomą i cierpiącą na różne choroby matka Elżbieta Czacka nie tylko kierowała całością Dzieła, ale też pisała i publikowała prace z dziedziny tyflologii, opracowała polską wersję alfabetu Braille’a i systemy skrótów ortograficznych.
W czasie bombardowania Warszawy we wrześniu 1939 r. została ciężko ranna w głowę. Straciła oko, które trzeba było usunąć, a konieczną operację przeprowadzono bez znieczulenia. Po miesiącu wróciła do Lasek, by kierować odbudową zniszczonego działaniami wojennymi Zakładu. W okresie poprzedzającym Powstanie Warszawskie podjęła decyzję o zorganizowaniu szpitala powstańczego w Domu Rekolekcyjnym.
Matka Elżbieta Róża Czacka zmarła w opinii świętości 15 maja 1961 r. i została pochowana na cmentarzu zakładowym w Laskach.
Szymon Szczęsny