Adwent to czas oczekiwania na Zbawiciela, to czas zadumy nad swoim życiem i nad cudem Jezusa przychodzącego to naszego życia, nie tylko w czasie Adwentu, ale w każdym dniu. To czas głębszego zastanowienia się nad tym co należy zmienić w życiu, aby dobrze przygotować się na przyjście Jezusa na końcu czasów. To czas wpatrzenia się w Maryję i uczestnictwo w porannych roratach. Cudowny czas rozpoczynający nowy Rok Liturgiczny.
Za kilka dni będzie wigilia ! – Uśmiechną się ludzie,
do świątecznej zasiądą wieczerzy- błogosławiony grudzień.
„W żłobie leży – któż pobieży kolędować
Małemu Jezusowi Chrystusowi Dziś nam narodzonemu…”
Ostatni tydzień Adwentu to również czas spotkań przed wigilijnych. Towarzyszy im szczególny klimat, serdeczna atmosfera, zapach choinki i kolęda. W tym radosnym nastroju wyczekujemy Bożego Narodzenia i nadejścia Nowego Roku 2020. Święta, ale także okres przedświąteczny to każdego roku czas oczekiwania na miłosierdzie, wzajemne zrozumienie i zwyczajną bliskość z drugim człowiekiem. Właśnie temu służą takie spotkania przy wigilijnym stole. Taką wieloletnią tradycję organizowania agapy ma włocławski Oddział Civitas Christiana, a tegoroczne spotkanie wigilijne odbyło się 14 grudnia 2019 r.
W udekorowanej stroikami i oświetlonej świecami naszej siedziby – symbolem światła betlejemskiego dającego ciepło, miłość, pokój i nadzieję. Przewodnicząca naszego Oddziału Katarzyna Kluzik powitała serdecznie wszystkich członków i sympatyków naszego Stowarzyszenia, a szczególnie ks. Sławomira Deręgowskiego, prałata i proboszcza w Parafii pw. Św. Stanisława BM, który przyjął zaproszenie, by z nami uczestniczyć w opłatku wigilijnym. Swoją obecnością zaszczycił nas również z-ca Dyrektora Oddziału Okręgowego w Toruniu p. Piotr Hoffmann. Według tradycji na stole wigilijnym pojawił się opłatek i odczytana została przez ks. Sławomira Ewangelia wg św. Łukasza „Dzisiaj narodził się nam Zbawiciel”.
Ks. prałat przekazując nam najserdeczniejsze życzenia powiedział: „By oczekiwany Wigilijny wieczór stanowił dla nas najbardziej wzruszającą chwilę w roku, żeby podzielić się białym opłatkiem i wspólnie oczekiwać w narodzeniu Pana lepszego jutra. Dobrych, błogosławionych Świąt, życzył, aby to był czas wytchnienia, aby to był czas miłości i wzajemnej czułości , bo pan Jezus przyszedł do nas, dlatego, bo nas kocha i przyszedł po to, żebyśmy dawali sobie wzajemnie więcej serdeczności i miłości. Na świąteczne dni życzył nadziei, pokoju serca, ciepła rodzinnego i ludzkiej życzliwości. Niech Święta będą najpiękniejszym czasem spędzonym bez pośpiechu, trosk i zmartwień w gronie najbliższych i przyjaciół. Niech staną się źródłem naszej odnowy i prawdziwego pokoju, którego tak bardzo pragnie każde ludzkie serce.”
„Boże Narodzenie to czas miłości ,radości i pojednania” to świadectwo naszych głębokich ludzkich pragnień oraz potrzeby bycia z Bogiem i z drugim człowiekiem. W atmosferze oczekiwania na Narodzenie Bożej Dzieciny, przy zapalonych świecach na adwentowym wieńcu jako znaku upływu czasu i zielonych świerkowych stroikach świątecznych jako nieodłącznego symbolu Bożego Narodzenia dzieliliśmy się opłatkiem wypowiadając sobie wzajemnie serdeczne życzenia, by w naszym gorącym i otwartym sercu zamieszkał pokój w nas i byśmy go mogli rozdawać wszędzie tam, gdzie niepokój. Życzyliśmy sobie Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia, zdrowia, pogody ducha, spełnienia wszystkich marzeń, i wielu sukcesów. By miłość do Boga i najbliższych nigdy w nas nie zgasła. Po tych życzeniach jak tradycja nakazuje było wspólne śpiewanie najpiękniejszych kolęd.
Jak każdego roku na stole opłatkowym znalazły się tradycyjne postne potrawy wigilijne. W trakcie spożywania wymienialiśmy poglądy o minionym czasie i nadziejach związanych z Nowym Rokiem 2020 by w nas nie osłabła wiara w Bożą opatrzność i nadzieja na lepsze jutro. Życzenia skierował także do nas p. Piotr Hoffmann mówiąc, abyśmy te święta spędzili w ciepłej rodzinnej atmosferze w zgodzie ze światem i z sobą samym, pod dachem pięknej kolędy „Bóg się rodzi” w człowieku. Cudownie jest, kiedy w święta budzi się w nas ze zdwojoną mocą tęsknota za bliskością Boga, tęsknota, która powinna prowadzić nas chrześcijan do otwartej a nie zamkniętej groty Narodzenia Pańskiego.
Ewa Palińska (fot.)